relacja matka-dziecko

Relacja matka-dziecko na różnych etapach rozwoju dziecka

Relacje między matką a dzieckiem, bez względu na jej talent wychowawczy, czy miłość, nie zawsze układają się gładko. Na różnych etapach rozwoju dziecka są one lepsze lub gorsze. Zawsze jednak można je przewidzieć, ponieważ każde dziecko rozwija się według określonych prawidłowości. Zrozumienie tego faktu okazuje się być pomocne, a relacja matka-dziecko łatwiejsza. Szczególnie, gdy w zachowaniu naszego dziecka pojawia się coś niepokojącego, choć naturalnego. Potrafimy wtedy lepiej znieść opór czy bunt dziecka, wiedząc, że jest on typowy dla danego wieku.

Posłuszny dwulatek

Z wielu obserwacji psychologicznych wynika , że dzieci 18-miesięczne na ogół nie słuchają poleceń i bywają operne na wszelkie prośby. Sytuacja zmienia się , gdy dziecko ma 2 lata. W tym wieku większość dzieci jest posłuszna. Znając tę prawidłowość rozwojową, nie warto zmuszać półtorarocznego maluch do bezwzględnego posłuszeństwa.

Zbuntowany dwuipółlatek

W tym wieku relacja z dzieckiem nie należy do najłatwiejszych. Zbuntowany dwuipółlatek potrafi wyprowadzić z równowagi nawet najbardziej opanowaną matkę. Dziecko w tym wieku, żyje w świecie skrajności. Miota się pomiędzy „ zrobię- nie zrobię…chcę -nie chcę”. Trudno go zadowolić, o cokolwiek poproszony natychmiast chce czegoś innego. Takie przekomarzanie się może trwać godzinami. Warto zatem wcześniej uświadomić sobie, że taki czas nadejdzie i odpowiednio się do niego przygotować. To o czym należy pamiętać w tym wieku to; konsekwencja, niedawanie dziecku zbyt wielu wyborów (wybór pomiędzy dwiema rzeczami wystarczy), unikanie pytań, na które można odpowiedzieć krótkim- nie.

W tym wieku dzieci chwalą się swoimi najgorszymi i najlepszymi zachowaniami w szczególności przed matkami. Bardzo kochają, ale ciągle czegoś chcą. Szczególnie w tym wieku matki powinny zadbać o swój wolny czas, aby mieć chwilę wytchnienia w ciągu dnia. Relacja matka-dziecko, choć wystawiona na próbę, przetrwa wtedy największy sztorm.

Trzylatek – przyjaciel matki

Skończył się okres buntu i relacja matka -dziecko jest łatwiejsza. W tym wieku matka jest bardzo pożądanym towarzyszem, szczególnie w zabawie. Łatwiej jest namówić dziecko do zrobienia czegoś, czego nie lubi, jeżeli w zamian czeka go nagroda. Bardzo lubi niespodzianki, tajemnice i sekrety. Czuje się w tedy bardzo ważny i na pewno odwdzięczy się szczerą radością.

Trzyipółlatek – chce być ciągle przytulany

W tym wieku dzieci odczuwają brak pewności i bezpieczeństwa emocjonalnego. To zupełnie naturalne. Domagają się, aby rodzice poświęcali im całą swoją uwagę, zapewniali, że kochają i przytulali częściej niż zwykle. Matki często mówią, że dzieci w tym wieku nie pozwalają im spokojnie z kimś porozmawiać. Podnoszą krzyk i domagają się uwagi.

Czterolatek, lubi podważać autorytet

W tym wieku dzieci przeżywają swój drugi bunt. Autorytet matki jest dla nich bardzo ważny, ale ich natura nie pozawala się łatwo mu podporządkować. Postępowanie z czterolatkiem wymaga od matek wielkiego spokoju i konsekwencji.

Pięcioletnie „aniołki” i sześcioletni prowokatorzy

W wieku pięciu lat dzieci są posłuszne, radosne, bardzo lubią się dzielić i pomagać innym. Matka jest dla dziecka najważniejsza i często jej pragnienia są dla dziecka ważniejsze niż własne.

Ten błogi stan mija gdy dziecko ma sześć lat. Wtedy ściera się z matką bardziej niż z kimkolwiek. Bardzo często prowokuje i stara się rywalizować. Dzieci wyładowują na matkach swoje złe humory i obwiniają je o wszystko. Matki mają poczucie, że raz dzieci bardzo je kochają, a raz wręcz nienawidzą. Nie należy tego drugiego zachowania brać do siebie. Dzieci w tym wieku są miotane bardzo skrajnymi i gwałtownymi emocjami. Sprzeciwianie się matce i walka z nią są niezbędne do osiągnięcia przez dzieci dojrzałości.

Siedmiolatek, ciągle się użala

Dzieci w tym wieku, bardzo często żalą się , że wszyscy się na nich uwzięli – mama, kolega w szkole, nauczyciel. Trudno jest dojść z nimi do porozumienia. Trzeba podchodzić do siedmiolatka ze zrozumieniem i nie wyśmiewać się z jego depresyjnych nastrojów. Matki powinny szczególnie wspierać dzieci w tym wieku i obdarzać je miłością.

Ośmiolatek, odczuwa wielką potrzebę więzi z matką

Dzieci w tym wieku najchętniej nie rozstawałyby się z matka na krok. Są wręcz do nich „przylepione”. Dzieje się tak dlatego, że w tym wieku dzieci odczuwają ogromna potrzebę więzi. Jest to typowe zachowanie w tym wielu i trzeba mieć dużo zrozumienia dla ośmiolatka, ponieważ bardzo łatwo go zranić. Niepokojące jest jeżeli takie przywiązanie do matki trwa latami, a nie tylko w wieku ośmiu lat.

Dziewięciolatek, woli towarzystwo przyjaciela

Bardzo trudno jest znieść zmiany jakie zachodzą w wieku dziewięciu lat, szczególnie matkom, które pragną aby przywiązanie ośmiolatka trwało wiecznie. W tym wielu dziecko nadal ceni sobie zdanie matki, ale swój wolny czas woli spędzać z przyjaciółmi. To zupełnie normalne zachowanie. Dzieci przecież nie mogą być przywiązane do swoich matek całe życie.

Dziesięć lat – relacja matka-dziecko idealna

W tym wieku dzieci są bardzo posłuszne rodzicom. Uważają, że należy akceptować zalecenia matek, ponieważ są rozsądne. Matki często pragną aby taki stan rzeczy już pozostał. Dziecko jednak pomału wchodzi w wiek bycia nastolatkiem i chce samo podejmować decyzje. To ważny moment, aby relacja matka-dziecko dobrze funkcjonowała także na przyszłość. Dlatego rodzicielki nie powinny dopuszczać do tego, aby dzieci kierowały się jedynie tym „co mama powie”.


Gabinet Psychoterapii mgr Monika Merczyńska
Terapia dzieci, młodzieży i dorosłych.